“Hadi biraz anlatsana, gerçekten bütün eğitimleri sadece sınıf ortamında mı alıyordunuz?”
“Nasıl yani gerçekten 6 saat kapalı bir ortamda eğitim mi görüyordunuz?”

Çok değil belki 10 sene sonra iş hayatına yeni atılmış 2010 yılı doğumlulardan duyma ihtimalimizin yüksek olduğu ifadeler bunlar. Tıpkı şimdi çocuklarımızın, yeğenlerimizin bize yönelttiği mektup, yılbaşı kartı, jetonlu telefon, posta pulu soruları gibi.
21’inci yüzyılda hayatın birçok bileşeni dijital dönüşüme ayak uydurmaya çalışırken, eğitimin dijital dönüşümü bu ayak uydurma çabalarının başında geliyor. Kolay ve esnek ulaşım, maliyet uygunluğu, ölçülebilir sonuçlar ve raporlama uygunluğu, hız ve oyunlaştırma yönüyle her geçen gün daha ilgi çeker hale gelen dijital öğrenme kavramı, bugün iş dünyasında tüm eğitim sektörünü hakimiyetine alıyor. Dijital öğrenme pazarı 2015 yılında 56 milyar dolar, 2018 yılında 190 milyar dolar büyüklüğündeydi; 2025’te ise 300 milyar doları geçmesi bekleniyor.
Peki, bu kadar hızla büyüyen ve yaygınlaşan dijital öğrenme dünyasına bizler nasıl ayak uyduracağız? Acaba bu süreç eğitim kalitemizi, iletişim becerilerimizi ne boyutta etkileyecek? Bu süreç her değişim zamanında olduğu gibi sabır, planlama ve yenilikleri sıkı takip gerektiren bir süreç. Özellikle kurumlar açısından dijital öğrenmedeki dönüşüm sadece altyapı ve donanım açısından ele alınmamalı, söz konusu donanım ve yazılımların sadece bir araç olduğu unutulmamalıdır. Bu dönüşümü sadece donanım ve yazılım yatırımı olarak gören kurumların bu süreçte dirençle karşılaşmaları çok olası görünüyor. Nitekim Capgemini’nin yapmış oluğu araştırmada kurumların %62’sine göre kültürün, dijital dönüşümün önündeki en büyük engel olduğu sonucu ortaya çıkıyor.
Burada Japonya’ da temeli atılan “Eğitim 5.0” anlayışıyla paralel yürüyecek bir eğitim anlayışının referans alınması büyük önem taşıyor. “Eğitim 5.0”da teknoloji odaklı bir yaklaşım yerine insan odaklı bir yaklaşım benimseniyor. Odağımıza insanı aldığımız bu eğitim sisteminde yine dijital dünyanın tüm nimetlerinden faydalanmak gerekiyor. Kişiselleştirilmiş eğitim anlayışıyla, duvarsız sınıflarda her zaman, her yerde ve her şeyden öğrenme esas alınıyor. “Eğitim 5.0″da eğitim; düz anlatıma odaklı olmaktan çok öğrenenin sürece yön verdiği, proje ve yaratıcı etkinlikler içerisinde ürün ortaya çıkartarak kendini keşfettiği zaman dilimidir. Bu anlayışla bireylere daha çok yaratıcılık, iletişim, sorun çözme, dayanıklılık ve liderlik becerileri kazandırılması hedefleniyor. Dolayısıyla dijital öğrenmenin başarılı bir eğitim reformu olarak nitelendirilebilmesi için dijital çağdaki yeni teknolojilerin desteğiyle, öğrenme sürecinde bireylerin özellikleri ve ihtiyaçları göz önüne alınmalı, bilginin tek yönlü iletişim kanalı üzerinden aktarılmasını hedefleyen geleneksel eğitim anlayışı dijital boyutta farklı eğitim yöntemleri ile tekrar tasarlanmalıdır. Dijital yöntemler bizim için çok güçlü bir araç, bununla birlikte insan her zaman bizim için öncelikli amaç.

Oytun Yumşak
Eğitmen, Koç